Grupa młodsza – SÓWKI
31.03.2020 wtorek
Wiosenne powroty – Poznajemy budowę ptaka
Cele ogólne
- wzbogacanie wiadomości na temat ptaków,
- rozbudzanie zainteresowań przyrodniczych oraz chęci obserwowania otaczającego świata,
- Ptasia wystawa – pooglądaj samodzielnie swoje książeczki, przedszkolny zeszyt ćwiczeń – poszukaj ilustracji , zdjęć przedstawiających ptaki. Może właśnie widzisz jakiegoś ptaszka przez okno. Zastanów się czym różnią się ptaki na ilustracjach ? Zwróć uwagę na kolor piór , wielkość dzioba. Może przygotujesz swoją ptasią wystawę ?
https://www.youtube.com/watch?v=DqNDn9NdL34
https://www.youtube.com/watch?v=Wy3ZcEOhlfo
https://www.youtube.com/watch?v=NFz4nfoB5dA
- Co słychać, panie Bocianie? – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Ptaki.
Ilustracja do opowiadania -ćwiczenia 5 latków- (s. 40)
Dzieci przyglądają się ilustracji w książce, słuchają opowiadania
Zadzwoniła babcia, ta, która mieszka pod miastem, na wsi, i powiedziała, że upiekła ulubione ciasteczka Ady. – Przyjedziecie do nas? – zapytała.
– No pewnie! – zapewniła Ada i dotąd namawiała rodziców, aż się zgodzili na wspólny wyjazd.
– Gdzie ciasteczka? – zapytała, gdy tylko zobaczyła babcię.
Olek nie był smakoszem ciasteczek, za to lubił towarzystwo dziadka. Odnalazł go w sadzie obok domu. Dziadek obserwował niebo przez lornetkę. Olek zadarł głowę. W oddali zobaczył jakieś drobne punkciki.
– Bociany wracają. Co za widok! – dziadek uśmiechnął się promiennie.
– Naprawdę?! – Olek rzucił się biegiem do samochodu po swoją lornetkę. Po chwili był już z powrotem.
–Zdążyłem?! Jeszcze je widać?! – pytał zdyszany.
Trzeba wam wiedzieć, że lornetki przybliżają i powiększają obraz, więc widok był niezwykły. Olek tak bardzo zagapił się w niebo, że nawet nie zauważył Ady, która przybiegła za nim z własną malutką lornetką. Patrzył na szybujące po niebie bociany. Widział ich rozłożone skrzydła, długie, wyciągnięte szyje, czerwone dzioby, a gdy poprawił ostrość, zobaczył nawet pojedyncze pióra w ogonach. Ptaki prawie nieporuszały skrzydłami, a jednak sunęły po niebie jak papierowe samoloty albo małe szybowce niesione wiatrem.
– Też chciałbym tak latać. Szkoda, że nie mam skrzydeł – westchnął.
Dziadek się uśmiechnął. – Ptaki mogą latać nie tylko dzięki skrzydłom. Ich waga też jest ważna. Są lżejsze niż my, bo mają lekkie dzioby i nieduże głowy. No i nie posiadają zębów, żeby mniej ważyć.
Na niebie było tłoczno jak na autostradzie. Nie tylko bociany wracały do domu na wiosnę. Leciały szpaki, pliszki i zięby. Jedne zawzięcie trzepotały skrzydełkami, inne machały nimi tylko od czasu do czasu.
– Mógłbym na nie patrzeć bez końca. Żałuję, że tak późno poświęciłem się obserwowaniu przyrody.
Wierzcie mi, że jest to wyjątkowa przyjemność – mówił dziadek. – Nawet nie wiecie, co wyprawiają zwierzęta, gdy sądzą, że nikt ich nie widzi. Takich zabaw, psot i tańców nigdzie indziej nie zobaczycie.
Olka najbardziej zainteresowały zwierzęce psoty. – Pokażesz nam te psoty? – spytał.
– Oczywiście, wybierzemy się do lasu jutro z samego rana. Babcia pomoże nam przygotować kanapki termos z ciepłą herbatą. Zabierzemy też mapę terenu i to, co najważniejsze dla obserwatorów przyrody…
– dziadek spojrzał pytająco na wnuki.
– Ciasteczka! – wykrzyknęła Ada.
Olek popatrzył na siostrę z politowaniem. – Lornetki – poprawił ją.
Ich głosy wywabiły z domu tatę. Spojrzał w niebo na szybujące ptaki i westchnął, podobnie jak wcześniej Olek:
– Chciałbym latać jak ptaki.
– Lepiej nie. Musiałbyś wyrwać wszystkie zęby, a i tak byłbyś za ciężki – mądrze zauważył Olek.
– Głowę też masz za dużą – dodała Ada.
– Nie mówiąc o braku skrzydeł – dorzucił rozbawiony dziadek.
- Rozmowa na temat opowiadania.
Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce, odpowiadają na pytania:
- Jakie ptaki oglądały dzieci?
- Czy znasz zwyczaje bocianów?
- Gdzie były zimą?
- Co robią ptaki wiosną?
- Kto to jest ornitolog?
- Dlaczego ptaki umieją latać, a ludzie nie potrafią?
- Poruszajmy się – zabawa ruchowa
– Zabawa ruchowa Bocian i wrony.
Odtwarzacz CD, dowolne nagranie muzyki w rytmie marsza.
Dzieci maszerują w różnych kierunkach. Na przerwę w nagraniu na hasło – bocian, dzieci stają na jednej nodze, wyciągają przed siebie wyprostowane ręce, tworząc długi dziób, i mówią: kle, kle, kl Na hasło – wrona – dzieci wykonują przysiad i mówią: kra, kra, kra.
- Ćwiczenia:
- 4 latki
Karta pracy, cz. 2, str 25
- 5 latki
Karta pracy, cz. 4, str 36
Karta pracy, cz. 4, str.40
Karta pracy, cz. 4, nr 42
Karta pracy, cz. 4, nr 43