– Grupa starszaków – 13.05.2020

13.05.2020 środa

 

Majowa łąka – Mieszkańcy łąki

 

Cele:

 

  • rozwijanie umiejętności dostrzegania symetrii w przyrodzie,
  • utrwalanie pojęcia owady oraz nazw owadów, mieszkańców łąki,
  • utrwalanie wiadomości na temat znaczenia barwy ochronnej w życiu zwierząt,
  • rozwijanie mowy,
  • rozwijanie sprawności manualnej

 

 

  1. W świecie owadów
  • Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej – Zaremby „Barwy ochronne”.

 

Dzieci przyglądają się ilustracjom  i słuchają opowiadania.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oa_ks_56/mobile/index.html#p=76

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oa_ks_56/mobile/index.html#p=78

 

Mała, zielona żabka siedziała na skraju wiosennej łąki i z zachwytem przypatrywała się bajecznie kolorowym motylkom, które z trudem można było odróżnić od kwiatów rosnących w zielonej trawie.

– Jakie one piękne, kolorowe, cudne! – wzdychała raz po raz.

Postanowiła podejść bliżej, żeby się nacieszyć widokiem motyli. Zanim weszła w trawę, rozejrzała się trwożnie. Jak wszystkie żaby bała się długonogiego bociana, który na pewno chciałby ją zjeść. Nigdzie nie zobaczyła ani czerwonych nóg, ani czerwonego dzioba, ani białych skrzydeł. Śmiało więc ruszyła przez łąkę, aż doszła między barwne kwiaty i równie barwne motyle. Zadarła zielony łepek, żeby się im przyjrzeć. Iskierki słonecznego światła tańczyły na płatkach kwiatów i na skrzydełkach motyli. To był przepiękny widok. Wtem na łąkę padł cień. Jeden, drugi, dziesiąty. „Bociany!” – przestraszyła się żabka. Zadarła zieloną głowę jeszcze wyżej i odetchnęła z ulgą. Ptaki, które przyleciały nad łąkę, miały czarne pióra i były mniejsze od bocianów. Żabka mogła nadal podziwiać kolorowe motyle.

Ale gdzie się one podziały? Przed chwilą fruwały przed zielonym noskiem żabki, a teraz zniknęły. Jak to możliwe?

– Uważaj, nadepniesz na mnie. Co tu robisz? – spytał zielony pasikonik.

– Przepraszam. Szukam motyli – wyjaśniła żabka. – Dlaczego ukryłeś się pod liściem? Czy w pobliżu jest bocian? – zaniepokoiła się.

– Bociana na szczęście nie widziałem, za to widzę mnóstwo motyli. Udają kwiaty, żeby zmylić ptaki, które na nie polują.

– Naprawdę? – żabka nie mogła się nadziwić.

Rzeczywiście, pośród kwitnących kwiatów siedziały kolorowe motylki. Były tak barwne jak kwiaty, więc trudno je było zauważyć. Gdy tylko czarne ptaki odleciały, motyle poderwały się do lotu. Ich skrzydełka znów migotały w słońcu najpiękniejszymi barwami.

– Są kolorowe jak kwiaty, żeby oszukać tych, którzy na nie polują – zrozumiała żabka. – Też chciałabym być taka kolorowa – westchnęła z rozmarzeniem.

– Lepiej nie. Motyle mają swoje barwy ochronne, a ty i ja swoje. Chodźmy tam, gdzie jest bardziej zielono, tak będzie bezpieczniej.

– Naprawdę? – żabka nie mogła uwierzyć, że jest zielona nie bez powodu. Dopiero gdy zielony pasikonik usiadł między zielonymi źdźbłami trawy i całkiem przepadł żabce z oczu, uwierzyła, że sama też może się ukryć przed wzrokiem bociana.

– Teraz żaden bocian mnie nie zobaczy – szepnęła, wskakując w gęstą trawę.

– Nie zobaczy, chociaż na twoim miejscu nie bałbym się bociana aż tak bardzo. On woli myszy, dżdżownice, ryby i niestety, pasikoniki. Żaby nie bardzo mu smakują.

– Naprawdę? – żabka aż otworzyła zielony pyszczek. Była malutka, więc to naturalne, że wciąż się dziwiła.

 

  • Rozmowa na temat opowiadania.

 

Dzieci przyglądają się obrazkom w książce i opowiadają o łące w maju. Wymieniają nazwy kwiatów i zwierząt, które występują na łące. Odpowiadają na pytania:

 

– dlaczego motyle są kolorowe, a żaby i pasikoniki zielone?

– jakie znacie jeszcze inne zwierzęta, które mają swój wygląd zewnętrzny (barwy) do-

  stosowany (dostosowane) do środowiska, w którym żyją?

– jakie owady i zwierzątka można spotkać na łące?

– jaki owad podoba ci się najbardziej?

– kto jeszcze mieszka na łące?

 

  1. Utrwalanie wiedzy o mieszkańcach łąki

 

  • Układanie zdań. Dowolne zdjęcia owadów

  Rodzic  prosi, aby dzieci wybrały sobie zdjęcia  owadów, które wydają się im najbardziej 

  interesujące. Dzieci układają krótkie zdania z nazwą wybranego owada.

 

Najważniejsze informacje o owadach

Owady to najliczniejsza grupa zwierząt. Bardzo różnią się od siebie wyglądem i wielkością, ale mają także cechy wspólne. Prawie wszystkie posiadają dwie pary skrzydeł. Jedynym wyjątkiem jest mucha, która ma jedną parę skrzydeł. Owady odgrywają w przyrodzie istotną rolę. Zapylają rośliny,oczyszczają glebę z różnych martwych organizmów, produkują np. miód. Wśród owadów są także szkodniki, które niszczą lasy, uprawy, zapasy zgromadzone przez ludzi. Często są także nosicielami różnych chorób.

 

  • Ślimak, ślimak, pokaż rogi – poznawanie wyglądu ślimaka i jego zwyczajów.

 

Dzieci opisują wygląd ślimaka. Przypominają sobie  recytują popularną rymowankę o śli-

maku: „Ślimak, ślimak, pokaż rogi. Dam ci sera na pierogi” .Zastanawiają się czy rzeczywiście ślimak  czy ślimak ma rogi i czy lubi ser.

 

Ciekawostki o ślimaku

Ślimak nie ma rogów tylko czułki, na końcu których są umieszczone oczy . Czułki pomagają ślimakom dobrze orientować się w otoczeniu. Ślimak najbardziej lubi

świeże liście. Najczęściej wybiera sobie miejsca, gdzie jest dużo wilgoci – nie lubi suszy, czyli okresu bez deszczu. Zamyka się wtedy w skorupce i czeka na lepszą pogodę.

 

https://www.youtube.com/watch?v=8krnRKa9jWI

 

 

  1. Zabawa ruchowa „Mieszkańcy łąki”.

 

Zdjęcia: pszczoły, żaby, ślimaka.

Dzieci poruszają się w różnych kierunkach w sposób charakterystyczny dla  wybranego przez siebie zwierzęcia

 

  1. Rozpoznawanie mieszkańców łąki, dostrzeganie symetrii

 

 

Zdjęcia przedstawiające wybrane owady, np.: pszczołę, motyla, ważkę, biedronkę,  białe kartki papieru do zasłonięcia jednej części zdjęć owadów.

Jedna połowa zdjęcia zostaje  zasłonięta. Dzieci odgadują nazwę owada.  Rodzic odkrywa raz jedną, raz drugą połowę owada. Dzieci dochodzą do wniosku, że są one takie same.

Wyjaśnia dzieciom, że pasek ten dzieli owada na dwie takie same połowy.

Zabawę można kontynuować wykorzystując lusterka i obrazki owadów. Dzieci poszukują symetrii (przykładają lusterko w takim miejscu, aby zobaczyć w nim drugą połowę owada). Jeśli sprawia im to trudność, zasłaniają drugą połowę owada białą kartką, przykładają lusterko i wtedy obserwują odbicie.

 

 

  1. Zabawa plastyczna „Łąka”

 

Pomoce : ciasto solne, ciastolina plastelina , kawałek tektury, farby, bibuła lub chusteczka higieniczna, papier

 

Przepis na ciasto solne:https://www.youtube.com/watch?v=ljIP06Xfbpg

 

                                      https://www.youtube.com/watch?v=tDZzGDaFkys

 

Pomaluj tekturę zieloną farbą. Zostaw do wyschnięcia. Jeśli nie masz kolorowej bibuły to pomaluj ją na rożne kolory papier. Zostaw do wyschnięcia. Z masy plastycznej wykonaj figurki zwierzątek i owadów. Jeśli zrobiłeś je z masy solnej to poproś dorosłego domownika o wysuszenie w piekarniku. Z bibuły lub papieru zrób kuleczki i naklej je na zieloną tekturę. Możesz także przykleić listki , suszoną trawę. Postaw swoje zwierzątka na łące i gotowe!

 

  1. Zadania

 

5 latki

Karta pracy, cz. 5, str 36

 

4 latki

Karta pracy, cz. 2, str 47

Back to top
Secured By miniOrange